Leczenie anoreksji i bulimii – Poznań

 

Anoreksja

Spośród różnego rodzaju zaburzeń odżywiania, jednym z coraz częściej rozpoznawanych, jest anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny. Schorzenie to polega na tym, że osoba chora odczuwa silny lęk przed przytyciem i dąży do uzyskania możliwie jak najniższej wagi. By zrealizować ten cel, sięga po różne metody, w tym drastyczne i wyniszczające organizm głodówki, intensywne ćwiczenia fizyczne, a niekiedy także po środki przeczyszczające. Trzeba pamiętać, że anoreksja wyniszcza nie tylko ciało, ale także umysł. Bez względu na swoją wagę, osoba chora nie przyjmuje do wiadomości, że głodując, tylko pogarsza swój stan.

Jakie wyróżnia się rodzaje anoreksji?

Wyróżnia się dwa podstawowe rodzaje anoreksji:

  • Typ restrykcyjny, w którym głównymi sposobami zredukowania wagi są głodówki oraz ćwiczenia fizyczna,
  • Typ bulimiczny, w którym osoba chora poza ograniczeniem ilości przyjmowanych pokarmów kompensuje liczbę spożytych kalorii poprzez prowokowanie wymiotów, a także stosowanie środków moczopędnych i przeczyszczających.

W jaki sposób rozpoznać anoreksję?

Widocznym symptomem anoreksji jest przede wszystkim wychudzenie. Jednak zanim do niego dojdzie, osoba cierpiąca na tego typu zaburzenie:

  • Przesadnie interesuje się jedzeniem (czyta książki dotyczące planowania posiłków, liczy kalorie itp.),
  • Stara się wyeliminować ze swojego jadłospisu jak najwięcej różnorodnych produktów,
  • Często gotuje dla najbliższych, ale później nie spożywa przyrządzonych przez siebie dań,
  • Zwykle jada w samotności,
  • Na uwagi rodziny, że zbyt mało je, reaguje złością i furią,
  • Odczuwa przewlekłe zmęczenie, ma kłopoty z koncentracją,
  • Staje się coraz bardziej drażliwa, izoluje się od rodziny i znajomych,
  • Cierpi z powodu bólów brzucha, wymiotuje, miewa nudności, zaparcia itp.,
  • Czuje silny lęk przed przybraniem na wadze pomimo utrzymującej się niedowagi.

 

Jakie skutki niesie ze sobą anoreksja?

Anoreksja stopniowo prowadzi do poważnych niedoborów żywieniowych,  a w rezultacie do postępujących zaburzeń czynności wszystkich narządów i układów. Osoba chora ma zwolnione tętno i obniżone ciśnienie tętnicze krwi, jest nadwrażliwa na niskie i wysokie temperatury, ma wolniejszą perystaltykę jelit oraz zaburzenia pracy nerek. Bardzo poważne skutki pociąga za sobą także zanik miesiączki – jeśli trwa dłużej niż pół roku, wówczas zanik estrogenów prowadzi do obniżenia gęstości kości, co wiąże się ze wzrostem zachorowania na osteoporozę.

Leczenie anoreksji

Jadłowstręt psychiczny można leczyć w warunkach ambulatoryjnych, podczas stałych wizyt u psychoterapeuty lub na oddziale szpitalnym.

W naszym gabinecie w Poznaniu proponujemy różne sposoby leczenia anoreksji, w tym psychoterapię indywidualną oraz grupową. Najczęściej stosowanym podejściem jest terapia poznawczo-behawioralna, która uczy nowych schematów zachowań związanych z jedzeniem i postrzeganiem swojego ciała. W przypadku osób niepełnoletnich możliwa jest terapia rodzinna, która pomaga zrozumieć rodzicom chorobę ich dziecka i pokazuje, w jaki sposób mogą je wspierać w procesie powrotu do zdrowia.

 

Bulimia

Żarłoczność psychiczna, czyli bulimia, to zaburzenie odżywiania, które charakteryzuje się występowaniem nagłych napadów objadania się. Osoby chore na to schorzenie obsesyjnie dbają o sylwetkę, a po przyjęciu dużej ilości pokarmów najczęściej prowokują wymioty, stosują lewatywy lub zażywają środki przeczyszczające.

Jakie rodzaje bulimii się wyróżnia?

Katalog zachowań oraz objawów związanych z żarłocznością psychiczną jest dość szeroki. Trzeba jednak pamiętać, że nie każda osoba cierpiąca na to zaburzenie będzie zachowywać się tak samo. Różnica może dotyczyć np. częstotliwości napadów objadania się.

Przyjęło się wyróżniać dwa podstawowe rodzaje bulimii:

  • Typ przeczyszczający, w którym osoba chora wywołuje wymioty, a także przyjmuje środki przeczyszczające i moczopędne,
  • Typ nieprzeczyszczający, w którym do zachowań kompensacyjnych zalicza się intensywne treningi fizyczne oraz stosowanie diet – głodówek.

Jakie są główne przyczyny bulimii?

Poza czynnikami rodzinnymi oraz biologicznymi takimi jak uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu do głównych przyczyn żarłoczności psychicznej zalicza się:

  • Zaniedbanie emocjonalne dziecka w okresie dzieciństwa,
  • Zaburzenie mechanizmów samoregulacji oraz samokontroli,
  • Brak samoakceptacji,
  • Konflikty rodzinne,
  • Brak akceptacji swojego wyglądu oraz wagi,
  • Brak uczucia zadowolenia z własnego ciała,
  • Brak akceptacji w grupie rówieśniczej,
  • Pragnienie podwyższenia samooceny za wszelką cenę.

Bulimia – jak ją rozpoznać?

Na pierwszy rzut oka objawy żarłoczności psychicznej mogą być niedostrzegalne. Osoba cierpiąca na to zaburzenie:

  • Początkowo utrzymuje prawidłową wagę lub na nieznaczną niedowagę,
  • Podobnie jak anorektyk/anorektyczka fascynuje się jedzeniem – czyta książki kucharskie, liczy kalorie itp.,
  • Niekiedy po obfitym posiłku chodzi do toalety i prowokuje wymioty, zagłuszając ich dźwięk np. głośną muzyką,
  • Czasami miewa lekko opuchniętą twarz,
  • Do posiłków najczęściej zasiada, kiedy nie ma nikogo w dom lub w nocy, aby uniknąć przyłapania na gorącym uczynku.

W jaki sposób przebiega leczenia bulimii?

W naszym specjalistycznym gabinecie w Poznaniu, w którym diagnozujemy i leczymy różne zaburzenia odżywiania, prowadzimy także profesjonalną psychoterapię bulimii. Skuteczna terapia w żarłoczności psychicznej bazuje przede wszystkim na pomocy ze strony terapeuty, ale trzeba pamiętać, że wymaga wiele wysiłki od pacjenta. Dobrze poprowadzone leczenie daje nadzieję na wyeliminowanie napadów objadania się oraz zredukowanie zachowań kompensacyjnych. Jako uzupełnienie psychoterapii pacjent może przyjmować odpowiednie środki farmakologiczne.

Warto zdawać sobie sprawę, że bulimia stanowi poważne zaburzenie odżywiania, które może zagrażać nie tylko zdrowiu chorej osoby, ale nawet jej życiu. Chorzy najczęściej nie są w stanie poradzić sobie samodzielnie z tym problemem. Poza psychoterapią ważne jest także wsparcie ze strony najbliższej rodziny i przyjaciół. Choroba ta wyczerpuje zarówno fizycznie, jak i psychicznie, dlatego istotne jest pozostawanie pod stałą obserwacją psychologiczną.