Lekomania – czym jest?

Lekomania to uzależnienie od brania leków. Efektem jest wywołanie zmian w zachowaniu, jak również zmian w obszarze psychiki. Często spotyka się także sytuacje zażywania lekarstw dla obniżenia nieprzyjemnych doznań związanych z braniem innych medykamentów.

Skutki lekomanii

– zmiana nastroju wywołana zażywaniem leku,
– wzrost tolerancji na lek (coraz większe dawki dla osiągnięcia tego samego efektu),
– halucynacje,
– zaburzenia umysłowe,
– uszkodzenia ciała,
– uodpornienie na innego rodzaju leki przyjmowane doraźnie lub na choroby przewlekłe.

W XX i XXI wieku to czas ogromnego postępu we wszystkich obszarach funkcjonowania człowieka. Współczesna farmakologia doprowadziła do ograniczenia epidemii, skutecznej walki z zarazami. Dostęp do lekarstw bez recepty jest wynikiem takiego postępu. Można je kupić niemalże wszędzie, na stacji benzynowej, w sklepie przy kasie, w kiosku. Stały się produktem dostępnym na wyciągnięcie ręki, bez zastanowienia zażywanym w dawkach zbyt dużych i niewłaściwych dla poziomu bólu. To głównie leki z grupy przeciwbólowych, nasennych, dopingujących.

Lekoman to:

Osoba młoda i starsza – wiek nie ma znaczenia dla uzależnienia. Starsza osoba zażywa lek przeciwbólowy, podnoszący poziom sprawności seksualnej, natomiast młoda poprawiający koncentrację, kondycję,często to leki na alergię.

Człowiek biznesu – to uzależnienie od preparatów redukujących poziom stresu, obniżających wagę ciała(siedzący tryb życia, brak ruchu, przemieszczanie się samochodami), antydepresanty.

Student – uzależnienie od leków na depresje, sterydy anaboliczne, preparaty wspomagające koncentrację, środki pobudzające , substancje zmieniające świadomość.

Kobiety – leki hormonalne lub przedłużające młodość

Uzależnienie nie wybiera; chorzy to osoby o zróżnicowanym wieku, statusie materialnym, społecznym. Osoby o skrajnym wykształceniu, od podstawowego do wąsko wyspecjalizowanych fachowców lub managerów. Nierzadko zdarza się, że lekomania występuje jako jeden ze składników uzależnienia krzyżowego. Narkoman dla poprawienia działania narkotyku dobiera leki, natomiast alkoholik pomiędzy ciągami zażywa w sposób niekontrolowany preparaty farmakologiczne.

Lekoman zdobywa leki na przeróżne sposoby. Jednym z nich jest oszukiwanie lekarza. Rozpoczynając od lekarza rodzinnego, a kończąc na specjaliście pacjent w czasie wizyty prosi o wypisanie recepty. Symuluje choroby, wyolbrzymia objawy, Nie mówi o tym, że ma w domu już kilka recept na ten sam preparat. Tak zaopatrzony uzyskuje na pewien czas psychiczny komfort i spokój. Odmowa doktora wywołuje niepokój, czasami gniew i agresję. Dochodzi do scen, w których pacjent płaczem stara się zmienić stanowisko doktora, wzbudzić w nim poczucie winy lub litość. Ilość realnie zażywanych dziennych dawek jest okrywana lub pomniejszana.

Powyższe zachowania wskazują na uzależnienie od leków lub ich nadużywanie. Do prawidłowego zdiagnozowania choroby konieczna jest wizyta u psychologa. Następnym krokiem jest decyzja o podjęciu psychoterapii. Nie należy we własnym zakresie i według indywidualnego pomysłu odstawiać lekarstw. Konieczna jest konsultacja z lekarzem w celu uniknięcia lub zminimalizowania efektu odstawiania. Nagłe pozbawienie organizmu substancji stymulujących go w wielu obszarach spowoduje zaburzenie funkcjonowania( zaburzenia pracy serca i ciśnienia, trudności z oddychaniem, układem pokarmowym) nawet jeśli mówimy o preparatach powodujących uzależnienie, jakim jest lekomania. Jedynym sposobem odzyskania zdrowia jest podjęcie terapii uzależnień.

Jeden z wpisów na forum dla osób uzależnionych od leków:

… mam 20 lat.Ketonal zawsze łącze z alko. Wtedy „go” czuję. Tabletki w których skład wchodzą substancje psychotropowe albo podprowadzam od kogoś kto ma,albo jak to się zdarzało idę do lekarza i symuluję bezsenność. Lekarstwa muszę brać. Jeśli nie wezmę chociaż kilka tabletek czegokolwiek dziennie nie można ze mną wytrzymać. Nawt jak chce mi się spać biorę tabletki nasenne. Często również w ciągu dnia. Najgorsze jest to, że dobrze mi z tym… Lubię to…