Depresja niejedno ma imię…
„Coś pękło. Już nie czujesz żadnego wsparcia. Coś,  co krzepilo cię do tej pory, dodawało ducha, napełniało cię poczuciem własnego istnienia, wrażeniem, że należysz do świata, że jesteś w nim zanurzony, zaczyna cię zawodzić.Twoja przeszłość, teraźniejszość, przyszłość zlewają się teraz w jedno, są bezwładem twoich członków, twoją podstępną migreną, goryczą wystygłej nescafe, szyszką na poddaszu, która służy ci za pokój. Nora, długa na 2,92 m, szeroka na 1,73m ,o powierzchni ledwie przekraczającej 5mkw. Tą mansardą,  z której nie ruszyłeś się  od wielu godzin, od wielu dni. Siedzisz na ławce nazbyt krótkiej, abyś mógł  się w nocy porządnie  wyciągnąć, nazbyt wąskiej, abyś mógł  swobodnie się przekręcić. Wpatrujesz się teraz już niemal z fascynacją w miskę z  różowego plastiku, która mieści nie mniej niż sześć skarpetek”

 

„Człowiek, który śpi” G.Perec

 

Zawsze, gdy pacjent twierdzi, że jego dolegliwość to depresja, należy pamiętać, że określeniem tym można opisać wszystko pomiędzy zwykłym obniżonym nastrojem a zaburzeniami zagrażającymi życiu. Depresja jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń psychicznych. Dotyka 5 % populacji, z czego ok. 3% to mężczyzni, a ok. 6% kobiety.

Przyczyny depresji:

  • samotności
  • ciężkie choroby, trwające dłuższy czas
  • śmierć bliskiej osoby
  • problemy w pracy lub szkole
  • bezrobocie
  • niska samoocena
  • różne rodzaje przemocy tj. fizyczna, psychiczna, ofiary gwałtów i molestowania seksualnego
  • poród tzw. depresja poporodowa
  • skutki uboczne stosowania niektórych leków
  • psychozy (czyli choroby psychiczne) np. schizofrenia, depresje z urojeniami, paranoje
  • szybki tryb życia

Cechy depresji:

  • obniżenie nastroju (czasami wraz z płaczliwością)
  • pasywność
  • przekonanie o braku kreatywnych zdolności
  • utrata poczucia własnej wartości
  • poczucie winy odnoszące się do przeszłości
  • pesymizm dotyczący przyszłości
  • myśli ewoluują w kierunku bezsensu życia, czego następstwem mogą być zamiary i próby samobójcze

Objawy depresji:

  • znacząca utrata masy ciała lub przybranie na wadze
  • bezsenność lub nadmierna senność
  • pobudzenie lub zahamowanie
  • zmęczenie lub brak energii
  • obniżona zdolność koncentracji lub podejmowania decyzji
  • bóle serca, zaparcia, zaburzenia popędu seksualnego

Do cech pacjenta wpływających na rozpoznanie depresji należą:

  • kobieta
  • średni wiek
  • bezrobocie
  • żałoba lub rozwód
  • depresyjny wygląd
  • pacjent wspomina o depresji
  • ma świadomość własnej depresji.

Depresja jest bardzo groźna, może nawet prowadzić do śmierci, gdyż wiele osób nie lecząc jej nie jest w stanie poradzić sobie z nią podejmując w konsekwencji próby samobójcze.
Do oceny ryzyka popełnienia samobójstwa pomocne mogą być pytania ogólne:

  • czy kiedykolwiek sądziłeś, że nie warto żyć?
  • czy kiedykolwiek chciałeś nie obudzić się rano?
  • v czy czasami chciałbyś, żeby życie się po prostu skończyło?
  • Czy zdarza się, że przyszłość wydaje ci się beznadziejna?
  • Czy czasami chciałbyś rozwiązać swoje problemy w drastyczny sposób?lub pytania bezpośrednie:
  • czy kiedykolwiek chciałeś się okaleczyć?
  • Czy kiedykolwiek celowo się okaleczyłeś?
  • Czy kiedykolwiek pragnąłeś śmierci?
  • Czy czasami chcesz odebrać sobie życie?
  • Jak często występują u ciebie myśli samobójcze?
  • Jak bardzo są nasilone?
  • Czy poczyniłeś plany popełnienia samobójstwa?
  • Co cię powstrzymało?
  • Na ile czujesz się bezpieczny?

Kluczem do właściwe leczenia depresji jest jej rozpoznanie. Do form leczenia choroby zaliczamy:
– Leczenie farmakologiczne
– psychoterapia